قالب گیری کیسه ای یا Vacuum Bag Moulding

قالب گیری کیسه ای یا Vacuum Bag Moulding :

روش قالب گیری کیسه ای یا همان Vacuum Bag Moulding یکی از روش های شکل دهی کامپوزیت ها می باشد . به کار گیری این روش به منظور دستیابی به کیفیت ظاهری و مکانیکی بهتر نسبت به روش لایه گذاری دستی می باشد. بع دلیل استفاده از وکیوم در این فرایند جهت بیرون راندن حباب هاب هوای محبوس شده در قطعات ، کیفیت ظاهری و مکانیکی محصولات تولید شده به روش کیسه خلاء به مراتب بهتر از روش Hand Lay Up می باشد. در روش قالب گیری کیسه ای در خلاء اعمال خلاء بر روی قطعاتن تا تکمیل فرایند پخت ادامه داده می شود. در این روش میزان حجمی الیاف نسبت به رزین بالاتر بوده و در نتیجه استحکام قطعات نیز به مراتب بالاتر از روش های دستی می باشد.

شرکت دانش بنیان تابان کامپوزیت کوشا با در اختیار داشتن کارشناسان و پرسنل با تجربه در زمینه تولید محصولات کامپوزیتی به روش قالب گیری کیسه ای می تواند خدمات مربوط به طراحی و ساخت محصولات کامپوزیتی به روش قالب گیری کیسه ای را به مشتریان خود ارائه نماید.

در روش قالب گیری کیسه ای می توان هم از روش لایه گذاری خیس یا Wet lay up و هم از روش سیستم پیش آغشته استفاده نمود بعد از لایه گذاری معمولا از یک سری مواد و لایه های جانبی جهت تکمیل فرایند تولید استفاده می گردد که در ذیل به اختصار توضیح داده شده است:

عامل جدایش یا Release Agent :

این عامل جهت ایجاد امکان جدایش قطعه از قالب به کار برده می شودکه می تواند به صورت واکس یا فیلم PVA مورد استفاده قرار گیرد.

لایه محافظ یا Peel ply :

این لایه روی قطعات لایه گذاری قرار می گیرد تا پس از تکمیل فرایند تولید به عنوان لایه محافظت کننده وجود داشته باشد. این لایه محصول تولیدی را در برابر دست خوردن و ایجاد خراش تا قبل از عملیات بعدی محافظت می نماید.نکته ضروری اینجاست که قبل شروع مرحله بعد لایه محافظ حتما باید از روی لایه ها برداشته شود.

لایه جاذب رزین های مازاد یا Bleeder :

این لایه برای جذب رزین های اضافی و رفع حباب ها استفاده می شود. این لایه شکل نمدی داشته و از جنس الیاف شیشه می باشد و بعد از عامل جداکننده بر روی لایه گذاری قرار می گیرد. میزان جذب رزین های اضافی در پیش آغشته ها بین 2 الی 5 درصد می باشد که لایه جاذب رزین این میزان رزین اضافی را جها بالا بردن کیفیت محصول نهایی به خود جذب می نماید و این لایه به صورت یکبار مصرف بوده و در هر تولید باید از لایه جاذب جدید استفاده شود.

لایه تنفس یا Breather :

لایه تنفس برای توزیع خلاء بر روی قسمت های مختلف قالب در هنگام فرایند می باشد. جنس این لایه همانند لایه جاذب رزین از الیاف شیشه می باشد.

لایه آب بندی یا Dam :

آب بند ها موادی هستند که معمولا در لبه های لایه گذاری قرار می گیرند تا از جریان رزین اضافی در لبه ها و نازک شدن آنها جلوگیری نمایند.

کیسه خلاء :

پس از لایه گذاری و اعمال تمامی مواد جانبی کیسه خلاء بر روی لایه ها و قالب قرار می گیرد و آنها را می پوشاند و یک محیط مسدود جهت برقرار فرایند خلاء ایجاد می نماید. اطراف کیسه خلاء به کمک درزگیر ها درزبندی می گردد.

مزایا و معایب فرایند کیسه خلاء :

این روش جهت ساخت قطعات پیچیده ای که ساخت آنها به روش BMC یا همان روش قالب گیری فشاری امکان پذیر نباشد مورد استفاده قرار می گیرد . این روش نسبت به روش های لایه گذاری دستی منایب تر است و محصولات نهایی تولید شده با این روش دارای کیفیت بالاتری می باشند. در این روش به دلیل وجود پیوستگی الیاف استحکام قطعات نسبت به روش BMC بالاتر می باشد.

مزایا: